Tokoh Oh Tokoh

Assalamualaikum

Pernah tak anda melakukan tugasan mengenai tokoh? Apa? Senang macam kacang cap jari?? Tokoh yang kita sedia maklum seperti perdana menteri atau ahli perniagaan yang terkenal memanglah mudah. Petik jari pun boeh siap kann? Google kemudian ‘copy paste’. Apa susah. Namun begitu, tugasan saya ini yang mana dilakukan secara berkumpulan memerlukan kami mencari seorang tokoh yang belum pernah ditulis atau disiarkan dalam sebarang penerbitan. Bunyi macam gempak kannn hehe.

Pada mulanya kumpulan kami mahu memilih tokoh yang berjaya seperti dalam perniagaan, akademik dan juga politik. Tetapi kalau anda nak tahu, bukan mudah bukan senang dan bukan kacang (haa kan. semua bukan saya letak hehe) untuk mencari seorang tokoh yang berjaya ni. Bukan apa. Susahnya itu dari segi untuk ‘mencuri’ masa mereka dan menyebabkan susah untuk kami mendapatkan maklumat.  Saya dan ahli kumpulan menyimpulkan bahawa susah untuk mendapat kerjasama daripada tokoh yang sebegini memandangkan mereka sentiasa sibuk dan masa mereka adalah terhad.

Justeru itu, kumpulan kami telah mengambil kata sepakat untuk mengambil tokoh daripada kalangan orang-orang biasa memandangkan pensyarah saya , iaitu Dr. Rohizah memberitahu bahawa sesiapa sahaja boleh menjadi seorang tokoh walaupun beliau adalah seorang penjenayah. Setelah berbincang sesama ahli kumpulan, kami sebulat suara telah memilih Encik Saad Bin Jaafar sebagai seorang tokoh bagi kumpulan saya. Isu yang kami ketengahkan adalah mengenai pengorbanan beliau sebagai seorang anak, abang dan juga sebagai seorang bapa.

Encik Saad berusia 60 tahun. Beliau mempunyai lima orang anak yang terdiri daripada empat orang perempuan dan seorang lelaki. Beliau bekerja sendiri, iaitu menjual kuih-muih. Beliau hanya menerima pendidikan setakat Sijil Tinggi Pelajaran Malaysia (STPM) sahaja. Selepas itu, beliau mula bekerja sebagai seorang anggota polis. Sewaktu berkhidmat sebagai anggota polis, beliau telah berkenalan dengan seorang wanita lalu disunting menjadi isterinya, iaitu Puan Halimah Saadiah. Selepas berkahwin, Encik Jaafar merasakan jiwanya tidak lagi sesuai untuk menjadi  seorang anggota polis. Beliau kemudiannya mengambil keputusan untuk berhenti menjadi polis. Pada tahun 1980-1997, beliau telah bekerja bersama FELCRA. Namun begitu, pada tahun 1997 beliau telah mengambil pencen awal. Pada tahun 1999, beliau memulakan perniagaan menjual kuih-muih secara kecil-kecilan.

Antara pengorbanan yang dilakukan oleh Encik Jaafar ialah beliau sanggup mengambil pencen awal disebabkan mahu menjaga ayahnya yang sakit walhal pada ketika itu beliau masih lagi memerlukan wang yang banyak untuk menyara anak-anaknya yang masih belajar. Bagi menampung perbelanjaan, beliau mula berniaga kerana beliau sedar duit pencen yang diterima tidak mencukupi untuk menampung pendidikan anak-anak dan juga perbelanjaan harian. Walaupun pada ketika itu negara mengalami kemelesetan ekonomi, Encik Jaafar tetap berusaha mencari wang dan tetap memberikan pendidikan yang sempurna kepada anak-anaknya. Hal ini disebabkan beliau tidak mahu anak-anaknya mengikut jejak langkahnya yang tidak dapat melanjutkan pelajaran ke tahap yang lebih tinggi disebabkan oleh kesempitan wang.

Ujian paling getir yang pernah dialami oleh Encik Jaafar adalah ketika beliau menerima perkhabaran bahawa anak keduanya menghidap penyakit buah pinggang. Inilah yang dikatakan kasih ibu hingga ke syurga, kasih bapa sepanjang hayat. Encik Jaafar telah melakukan pengorbanan yang paling besar terhadap anaknya dengan menderma salah satu buah pinggangnya. 

Bagi mendapatkan maklumat yang lebih mendalam, kumpulan saya akan melakukan wawancara secara terperinci bersama Encik Jaafar serta individu yang terlibat dalam penulisan biografi ini.

Terima kasih kerana membaca! :)